YARINLAR İÇİN YAŞAMAK
Aslında bugünler için yaşamak,yaşamak değil senin için. Tüm yaşananları unutup yarınlara bakmakta kolay değil. Hele tüm bunları yapmak söylemek kadar kolay değil. Bir bakıma bırakmak gerekli tüm bu kaygıları. Bir kenara koymak lazım kederi ve gamı. Çünkü tüm bu yaşadıklarımızın yanında bir de yaşanacaklar var. Beklenecek uzun uzun yıllar ve sonunda kuracağımız bir yuva hayali var. İşte bu yüzden diyorum bugünler i Çin yaşamak yaşamak değil senin için. Çünkü asıl hayat yarınlarda yaşanacak.
VAZGEÇİLMEYENDEN VAZGEÇMEK
Sevgiyi anlattı şiirler yüz yıllarca. Aşkı yazdı tüm şairler, anlattı onlar da sevdiklerini tüm güzel sözlerle. Ben de haykırırıyorum işte sevgimi,aşkımı ve sevdiğimi.
Umut dolu gözlerinde sonsuz gülümsemesi ile tanıdım ben onu. Gülüyordu gözlerinin içi sanki sonsuz bir sevgiyi bulmuş gibi. Hasreti çekmemiş yüreği, ayrılığı tatmamış, yalnızlığı tanımamış. Gülmemiş hiç yüzü sevdadan yana. Umut umutsuzluğa karışmış, dertler sevgi seline engel. Duyguların gözlerinin kör olduğu gün, tanımıştım işte ben onu.
Sıcak bir merhaba ve ardından gelen karşılıklı gülümsemeler ilk iletişimimizdi. Sanki geleceği görmüştük gözlerimizde, hayatı sevmiştik gülüşlerimizle. Haftaların ve ayların bir anda geçiverdiği zamanlarda yaşıyorduk biz sevgiyi. Ayrılıkları unutmuş sevdamıza dalmıştık.
Fakat bir gün geldi, rüya gibi devam eden bu beraberlik yavaş yavaş durulmaya başladı. Ne o ilk günlerdeki heyecanımız vardı artık yüreklerimizde ne de sevinç damlacıkları gözlerimizde.
Ve artık zamanıydı bazı şeyleri anlamanın. Bilmeliydik,tatmalıydık sanki ihaneti. Dünyamızı yıkan,hayallerimizi söndüren, umutlarımızı yerle bir eden şey, belki de bir birimizi çok sevmemizdendi fakat bir büyük sevdanın bitmesine sebep oldu.
Sonuçta ikimiz de vazgeçemediklerimizden vazgeçmek zorunda kaldık.
MUTLUMUYUZ?
Hayatımızın her noktasında ihtiyaç duyduğumuz bir avuç mutluluk, hayatımızın her anında bizden adım adım uzaklaşıyorsa, bunun suçu hiç bir zaman başkalarında değidir. Bu yüzden insanlar sorunun temelini her zaman kendinde aramalıdırlar. Ve insanlar mutluluğu ne kadar da uzaklarda ve de yabancı kollarda arasalar bile yine de geçen zaman onların doğru yolu bulmalarına yardım etmeyecektir.
Şu da asla unutulmamalıdır ki aradıklarımız bazen çok çok yakınımızdadır da biz uzaklara bakarken onları göremeyiz. İşte bu yüzden de kaybedenler daima bizler oluruz.
Son olarak dileğim; Mutlulukların asla sizlerden uzak olmamasıdır. Sevgiler de daima yanınızda bulunsun.
YANARIM (VASİYET)
Eğer bir gün ölürsem,
Bilinmesini istediğim bir şey vardır.
Ki o da şudur:
Malumunuz Altan der ki;
Bir gün ölürsem;
Ne bu yalancı dünyaya,
Ne iki yüzlü insanlarına,
Ne de ardımdan,
Ağlayıp, yırtınanlara yanarım.
Ben yansam yansam,
Kocaman bir dert ile
Şu dünyada yapayanlız bıraktığım
Hayat arkadaşım, can yoldaşıma yanarım.
Yanarım ki ne yanarım.
Hem yanarım,hem ağlarım.
ZAMANA HAYATA VE İNSANLARA DAİR
Zamana hayata ve insanlara dair ne varsa söylenmesi gereken
Ve de ne varsa gerçekleşmesi gereken yaşantımızda
Şüphesi olmasın ki kimsenin gün gelecek ve her şey
Olması gereken gibi olacaktır
Söylenecektir her türlü söz söylenmesi gerekenlere
Verilecektir her türlü ödül hak edenlere
Ki olmamışsa bazen istedikleri kiminin ve gelmemişse zamanında beklenen
Arayıp sormamışsa en sevdikleri kişinin
Üzülmüşse yıkılmışsa unutuldum diye
Onlar da bilsinler ki
Sevgi ancak; Sevilmeye layık olanlara aittir
Ve yalnızca onların hakkıdır mutluluk
Gerisi masaldır gerisi yalan
Zaten unutulmuştur mazide kalan
